Dla prawidłowego zrozumienia i poprowadzenia procesu psychoterapii ważna jest możliwość uczestniczenia w regularnej superwizji. Jest to proces wzbogacania umiejętności terapeuty i doświadczenia zawodowego, które docelowo mają służyć pacjentowi zgłaszającemu się po pomoc. Głównym zadaniem superwizji jest stworzenie przestrzeni do refleksji dla superwizanta, aby mógł on w bezpiecznej atmosferze przyglądać się swojej pracy z pacjentem, własnym reakcjom, obserwowaniem tego, co w związku z tym dzieje się w relacji terapeutycznej. Terapeuta ma możliwość zwiększania samoświadomości w pracy zawodowej, co w konsekwencji wpływa na jakość udzielanych przez niego świadczeń zdrowotnych.
Superwizja może być prowadzona w formie indywidualnej lub grupowej. Spotkania mogą odbywać się bezpośrednio lub online. Dobór metod superwizji zależy od tego jak superwizor rozumie potrzeby i trudności zgłaszane na spotkaniach superwizyjnych. Praca superwizyjna koncentruje się na lepszym rozumieniu diagnozy, ustaleń kontraktowych, procesu psychoterapeutycznego oraz relacji terapeutycznej. Poddanie refleksji i analiza przedstawianego problemu jest szczególnie istotne ze względu na złożoność różnych zjawisk natury intrapsychicznej i interpersonalnej zachodzących podczas procesu psychoterapii.
postrzeganie samych siebie, świata i innych ludzi
sposób, w jaki zachowanie wpływa na nasze myśli i uczucia.
Zaburzenia lękowe (napady paniki, lęk uogólniony, lęk o zdrowie, OCD)
Depresja i inne zaburzenia nastroju
Fobia społeczna
Niska samoocena
Zespół stresu pourazowego (PTSD)
zachowania asertywne
budowanie kontaktu interpersonalnego
rozwój umiejętności komunikacyjnych
trening twórczego myślenia
trudne rozmowy – trudny klient
formy manipulacji i antidotum na nie
sztuka aktywnego słuchania
sztuka odpoczywania – relaksacja